¡Hola!

Na mijn bezoek aan Granada besloot ik naar Isla de Ometepe te gaan. Dit eiland bevind zich in het grootste meer van Centraal Amerika, Lago de Nicaragua, en bestaat uit twee grote vulkanen, Concepción en Maderas. De boot deed er ongeveer een uurtje over om in Moyogalpa aan te komen. Ik wilde graag naar een hostel in Merida, maar dat bleek niet mogelijk... de bus rijdt niet op zondag. Dus besloot ik een nachtje in Moyogalpa door te brengen.

De volgende ochtend kwam ik drie Franse dames tegen die ook naar Merida wilden gaan. Dus wij wachten op de bus... Na een half uurtje gewacht te hebben, bleek de bus kapot te zijn en moesten we wel een taxi nemen. De wegen waren zo slecht, dat het ongeveer anderhalf uur duurde om 40 kilometer af te leggen. Gelukkig bleek het hostel een prima plaats om een tijdje door te brengen.

´s Middags gingen we met z´n vieren op weg naar de hoogste waterval van Nicaragua, per paard... Dat ging goed tot de ingang van het park waar de waterval onderdeel van was, maar toen hielden twee paarden het voor gezien. We kregen ze met geen mogelijkheid meer in beweging. Toen begon het te regenen en omdat het pad vrij steil omhoog ging, werd het nogal glad. Omdat het ook al vrij laat was, besloten we terug te keren naar het hostel. Helaas...

De volgende dag waren er een aantal andere mensen die ook graag naar de waterval wilden gaan. Ik dacht, laat ik nog een poging wagen. Dus gingen we met z´n allen vroeg weg en na ongeveer twee en een half uur lopen kwam we aan bij de waterval. Onderweg liepen we langs de kust en zagen we hele groepen vlinders, waaronder grote met een blauwe tekening, de "Morpho Azul". We zagen veel mensen te paard. Gezien de staat van de wegen is dat waarschijnlijk ook de beste manier om je over het eiland te verplaatsen... De waterval bleek vrij dun te zijn, zodat je er gemakkelijk onder kon gaan staan. Koud was het wel... Maar dat was niet erg, want het was flink warm.

San Juan del Sur

De volgende dag besloot ik naar San Juan del Sur te gaan, aan de kust. In de buurt van deze badplaats bevindt zich een reservaat waar schildpadden ´s nachts hun eieren komen leggen. Dat wilde ik graag eens zien. Helaas bleken er niet genoeg mensen geinteresseerd te zijn in de trip en werd die afgelast... Toch besloot ik nog een dagje te blijven, want ik had van een aantal mensen gehoord dat er in de buurt een prachtig strand moest zijn.

En dat bleek ook zo te zijn, toen ik met een paar mensen er de volgende dag per boot naar toe ging. De kust is indrukwekkend, met grote rotsformaties en hier en daar een klein strandje. San Juan staat bekend om zijn surf mogelijkheden, maar ik heb niet zoveel surfers gezien. Het is dan ook laagseizoen.

Morgen ga ik richting Costa Rica. Ik heb al gelezen dat het een duur land is met veel toerisme. Nicaragua is me heel goed bevallen. Ik kan het iedereen aanraden: (nog) weinig toeristen, ongerepte natuur, vriendelijke mensen en daarnaast erg goedkoop...

Tot de volgende keer!

Nicaragua is best known not for its landscape or cultural treasures, but for the Contra war, in which the people rose up in hope only to be derailed by US-orchestrated interference. Since then, widespread privatisation and deregulation have left much of the country unemployed or in a state of shock.