Hola!

Eindelijk weer een nieuw verslag! Deze keer vanuit Costa Rica. De laatste twee weken heb ik hier weer het een en ander beleefd en ik zal mijn avonturen in twee of drie verslagen uit de doeken doen.

Na mijn bezoek aan San Juan del Sur ben ik de grens met Costa Rica overgestoken. Dit duurde best lang, vanwege een lange rij wachtenden aan de Costaricaanse zijde. Ze zijn hier nogal beducht op illegalen uit de naburige landen. Als Europese toerist kon ik gelukkig zonder problemen de grens over.

Onderweg naar de grens had ik gehoord van een Nederlands stel dat het nationale park Rincon de la Vieja de moeite waard zou zijn. Het park ligt net ten noorden van Liberia. Gelukkig kon ik na het ontvangen van mijn stempel direct in de bus naar Liberia stappen. Deze stad wordt ook wel de witte stad genoemd, wanwege het feit dat de meeste huizen, je raadt het al, wit zijn geschilderd. Later bleek dat er eigenlijk niet veel te doen is in Liberia zelf, behalve overheerlijke vis eten!

Na een nachtje in Liberia besloot ik een tour naar het natuurpark te maken. De rit naar het park duurde dik een uur, over een beroerde weg. Het verbaasde me dat het wegennet, de hoofdwegen uitgezonderd, slecht zijn in Costa Rica. Later hoorde ik dat de reden hiervoor wellicht het feit is dat Costa Rica geen leger heeft en daarmee een reden voor een goed wegennetwerk wegvalt. Als een tweede velklaring werd de corruptie in de regering genoemd. Waarschijnlijk zouden beide wel eens waar kunnen zijn...

Het natuurpark bevindt zich rond de vulkaan Rincon de la vieja. De omgeving is relatief droog en wordt dan ook wel droog regenwoud genoemd. Omdat er veel vulkanische activiteit is vlak onder het oppervlak, kun je in het park hiervan de gevolgen zien. Zo zagen we onderweg poelen waarvan het water kookte. Het stinkt rondom de poelen flink naar rotte eieren vanwege het sulfiet dat ontsnapt uit de bodem. Naast waterpoelen zagen we ook poelen met bubbelende modder. Het lijkt allemaal erg onaards...

Samen met een aantal andere bezoekers besloten we een zogenaamde 'hot spring' op te zoeken. De wandeling duurde dik 2 uur door het regenwoud. Vlak voordat we de bron bereikten konden we hem al ruiken... Het water uit de bron was flink heet! Maar we hadden geluk, naast de bron bevond zich een klein riviertje met ijskoud water, waar we in konden afkoelen. Na een tijdje werd de geur van rotte eieren ons teveel en zijn we weer naar de ingang teruggekeerd. Helaas stonken we zelf ook al flink...

Na het bezoek aan Liberia besloot ik via San Jose naar La Fortuna te reizen. Naast La Fortuna bevindt zich de meest actieve vulkaan van Centraal Amerika, welke elke twintig minuten een kleine uitbarsting heeft. Morgen kun je hier lezen of ik inderdaad lava heb gezien!

Adios!

Costa Rica is Central America's jewel. It's an oasis of calm among its turbulent neighbors and an ecotourism heaven, making it one of the best places to experience the tropics with minimal impact. It's also mostly coastline, which means great surfing, beaches galore and a climate built for laziness.