Hola!

Na twee mislukte pogingen lava te zien (La Pacaya in Guatemala en Masaya in Nicaragua), besloot ik nog een poging te wagen en reisde ik van San Jose af naar La Fortuna. Op de kaart lijkt het alsof deze plaatsen vlak naast elkaar liggen, maar dat bleek tegen te vallen. De weg kronkelde nogal door de bergen, wat een prachtig uitzicht gaf op de koffieplantages, maar niet echt bevorderlijk was voor de reistijd.

Natuurlijk had ik de goedkoopste bus genomen en wraakte zich natuurlijk onderweg. Tot twee keer toe moest de bus stoppen, omdat hij niet meer tegen de berg omhoog kon rijden. "Dat wordt duwen", dacht ik... Maar telkens ging de chauffeur met een lange metalen buis de bus uit om er onder de bus iets "magisch" mee te doen. Gelukkig werkte dat elke keer weer en konden we weer verder met de reis.

Vanuit heel La Fortuna is de vulkaan Arenal te bewonderen... Althans, als er geen wolken voor hangen. Dat was dus wel het geval. Er werd me verteld dat twee luchtstromen ervoor zorgen dat de wolken rond de vulkaan cirkelen. Op zich wel een apart fenomeen, maar toch niet echt gewenst als je de uitbarstingen wilt gaan bekijken.

In het hotel kwam ik een aantal medereizigers tegen, waarmee ik de volgende dag naar een waterval ben gewandeld. Dit was zeker de moeite waard, want het was een prachtige waterval in een prachtige omgeving. We hebben zelfs nog in het ijskoude water gezwommen.

Die middag besloot ik niet de excursie naar de vulkaan te doen, aangezien de hele vulkaan in de wolken verborgen was. Ik vond het niet erg nog een dag te wachten. Later bleek dat een goede keuze te zijn geweest.

Overdag zie je niet veel van de uitbarstingen die elke 20 minuten plaatsvinden. 's Avonds gloeit de lava echter rood op en indien de wolken het toelaten kun je daadwerkelijk lava en vallende rotsen zien (en horen!). De uitbarstingen zorgen ervoor dat de vulkaan elke dag ongeveer 9 centimeter groeit, zo'n 36 meter per jaar. Eens in de zoveel tijd stort het bovenste deel in, met als gevolg dat de krater zich verplaatst. Helaas was ik niet zo gelukkig dat mee te maken.

De volgende dag was het zicht op de vulkaan beter, hoewel er nog wel een (kleine) wolk rond de top hing. Dus besloot ik het er op te wagen. 's Avonds werd ik in een busje samen met andere vulkaan spotters naar de andere zijde van de vulkaan gebracht. Na een wandeling van ongeveer een uur door het regenwoud, werden we naar een zogenaamde "mirador" gebracht. Dit bleek een plek op een heuvel te zijn, van waaruit je de lava goed zou kunnen zien. Toen het donker werd, kregen we inderdaad rode lava te zien die langs de vulkaan naar beneden gleed. Helaas konden we niet alles zien, vanwege de wolk aan de top. Maar je kon goed zien hoe de lava afkoelde en in vallende rotsen veranderen. Deze kon je zelfs horen vallen!

Na een klein uurtje naar de vulkaan gekeken te hebben, werden we naar (weer) een "hot spring" gebracht. Dit bleek een Amerikaans aandoend oord te zien, waarin je in verschillende baden met thermisch verwarmd water kon ronddobberen. Ik vond het een beetje tegenvallen, het deed niet echt "authentiek" aan. Ik had liever nog een tijdje naar de vulkaan gekeken.

"Vulkaan kijken" is het enige wat er te doen is rond Arenal. Het heeft wel tot gevolg gehad dat de hotels en prijzige resorts uit de grond zijn gestampt. Woonden er 15 jaar geleden nog 38 families in La Fortuna, tegenwoordig wonen er al meer dan 4000 mensen.

De volgende dag besloot ik via een jeep-boot-jeep tour via het meer naar Monteverde te reizen. Deze tocht is duurder dan een lange busrit, maar een stuk korter en het bleek zelfs een interessante tocht te zijn...

De volgende keer kun je lezen over mijn ervaringen in en rond Monteverde, Quaker country...

Hasta luego!

Costa Rica is Central America's jewel. It's an oasis of calm among its turbulent neighbors and an ecotourism heaven, making it one of the best places to experience the tropics with minimal impact. It's also mostly coastline, which means great surfing, beaches galore and a climate built for laziness.