Bocas del Toro
De grensovergang van Costa Rica naar Panama bij het dorpje Sixaola is niet meer dan een smalle brug over de rivier die beide landen scheidt. De brug is net breed genoeg voor de vrachtwagens die hun lading bananen van de Chiquita plantages in Panama naar de haven in Costa Rica vervoeren. Als voetganger loop je over de losse planken naar het Panamese grenskantoortje. Gelukkig verliepen de formaliteiten gesmeerd en konden we met de taxi naar het volgende dorp om nog net op tijd te zijn voor de laatste boot naar het archipel "Bocas del Toro".

Het archipel werd in 1502 door Columbus tijdens zijn 4e reis naar het "nieuwe land" zelf ontdekt en vernoemd. Vanwege de afgelegen ligging (pas in de tachtiger jaren werd het gebied verbonden met de rest van Panama) bevat het gebied (nog wel!) veel ongerepte wouden, koraalriffen en stranden. Op dit moment is Bocas del Toro één van de meeste gewilde bestemmingen voor toeristen aan het worden. En dat is te merken, want we zagen in Bocas in een paar dagen meer toeristen dan in de rest van, het over het algemeen toerist arme, Panama.

Na een nacht in het stadje Bocas doorgebracht te hebben (in volgens mijn reisgenote "de stal"), gingen we naar het eiland Bastimentos. De sfeer op dit eiland is relaxt en het leek ons een goede uitvalsbasis voor de verkenning van de rest van het archipel. Het hotelletje bevond zich geheel boven het water en had aan het eind van de pier zijn eigen klein koraalrif. Dit rif was gevormd op in het water gesmeten grofvuil. Het stikte er van de vissen en kreeften, die we vanaf de pier konden bestuderen, want het water was kraakhelder. In een oude wasmachine bleken twee kleine zuster haaien te wonen! De eigenaren van het hostel hadden ze zelfs namen gegeven.

Met een lokale booteigenaar gingen we een tour rond de eilanden maken. Eerst gingen we dolfijnen kijken in een nabij gelegen laguna. Hier bleken dolfijnen zich het hele jaar door op te houden en al gauw zagen we elke halve minuut groepjes dolfijnen naar adem happen aan het oppervlak. Hierna gingen we snorkelen boven een rif en naast een restaurantje (!). Rond het restaurant zwommen enorme hoeveelheden prachtig gekleurde vissen (logisch, ze werden door de gasten gevoerd), waaronder een anderhalf meter lange barracuda. Leuk voor de toeristen om tussen te snorkelen, maar niet echt puur natuur... Na het snorkelen gingen we naar een klein eilandje met een prachtig wit strand. Kan iemand zich nog de tv-reklame van Bounty herinneren? Nou... volgens mij was dit het "Bounty" strand...

De volgende dag gingen we duiken. De eerste duik was boven een rif. Ik vond het rif minder spectaculair (veel dood koraal) dan degene die ik rond Utila had gezien. Maar er waren genoeg vissen om het een interessante duik te maken. De tweede duik was in de buurt van een wrak van een gezonken veerboot, ook interessant dus! Er scheen een haai in het wrak te wonen, maar helaas was die niet thuis. Weer zagen we veel dood koraal, kennelijk sprong men hier in het verleden niet zo zuinig om met het rif.

Boquete

Na ons bezoek aan Bocas del Toro gingen we naar het in de bergen gelegen dorpje Boquete. Dit plaatsje staat bekend om zijn koele klimaat, uitstekend geschikt voor het planten van koffiebonen en favoriete bestemming voor rijke Panamezen en gepensioneerde westerlingen. Dit bleek onderweg overduidelijk: langs de ongeveer 40 kilometer lange weg van de stad David naar Boquete zagen we vele villa´s.

Boquete is uitermate geschikt voor het maken van mooie wandelingen door de bloemrijke omgeving. Dit hebben we dan ook veel gedaan... alleen bleek het ook vaak (hard!) te regenen in Boquete en kwamen we regelmatig met een nat pak terug in het hotel. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken.



Natuurlijk mocht een koffietour niet ontbreken aan ons bezoek aan Boquete. Het hele proces van het verbouwen van de koffiebonen tot het roosteren van de bewerkte bonen werd getoond. Erg interessant!! In Boquete wordt voornamelijk koffie van het soort Arabica verbouwd en ze gaan er prat op de beste kwaliteit bonen te leveren. Na de koffie geproefd te hebben, kan ik dat beamen. Een aanrader voor de liefhebber, en zelfs in Nederland in verkrijgbaar (café Ruiz) in de koffiespeciaalzaken.

Pedasi

Het dorpje Pedasi ligt op het schiereiland Azuero, bekend van zijn vele uitbundige feesten. In de buurt van het dorpje ligt een natuurgebied waar zeeschildpadden in oktober hun eieren leggen. Reden voor ons om naar het schiereiland af te reizen.

Helaas bleek dit niet zo´n succes te zijn. Behalve dronken boeren (we hadden het feest op één dag gemist!!), een rare Amerikaan met een kasteel, een bus naar het natuurgebied die niet kwam en véél regen, was er niet veel te beleven in Pedasi. We besloten na twee nachten naar de plaats te reizen waar Panama over de hele wereld bekendheid om geniet, het Panama kanaal.
J.
» Volgende reisverslag: Panama City.
» Vorige reisverslag: Tortuguero.
While Panama is known mostly for its famous canal, the country's natural attractions offer an irresistible lure to far-sighted travellers. This overlooked country offers some of the finest birding, snorkelling and deep-sea fishing in the Americas.