Maar eerst naar de markt:

Saquisilí

De donderdagochtend-markt in het plaatsje Saquisilí wordt door Ecuadoriaanse economen beschouwd als de belangrijkste inheemse markt van Ecuador. De inheemse bevolking reist vanuit afgelegen dorpjes naar de markt om hun waren te verkopen. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun vilthoeden en rode ponchos. Omdat we in de buurt zijn, nemen we een vroege bus naar het dorp in de hoop nog iets van de markt mee te kunnen maken. Maar we zijn te vroeg! Vele kooplui zijn hun standjes nog aan het opzetten.

Op de markt kun je alles kopen: groenten en fruit, kleding, speelgoed, cd´s en natuurlijk souverniers. Overal zijn standjes waar je goedkoop kunt eten, helaas ook gebraden "cuy" (cavia)... Wat ik het meest interessant vind aan de markt is de verkoop van medicinale kruiden en planten. De mensen staan aandachtig te luisteren terwijl natuurlijke middeltjes tegen allerlei kwalen worden aangeprezen. En er wordt goed verkocht! Helemaal niet raar, als je bedenkt dat een arts voor de arme inheemse bevolking niet te betalen is...

Cuyabeno

Het natuurreservaat Cuyabeno is één van de voorlopers van het Amazone gebied. Het gebied was tot voor kort, op een aantal inheemse indiaanse bewoners na, nagenoeg onbewoond. Vijfentwintig jaar geleden vond Exxon olie in het oerwoud en sindsdien heeft het gebied zich dramatisch ontwikkeld. En helaas ten koste van het regenwoud...

Het meest in het oog springende bewijs hiervan is de ellenlange oliepijpleiding die ons tijdens onze reis van Quito naar het natuurpark begeleidt. Onderweg komen we enkele raffinaderijen tegen en bussen volgestouwd met oliewerkers. Gelukkig wordt de aanwezigheid van de olieindustrie minder als we de ingang van het park naderen (hoewel de pijpleiding nog steeds verdergaat).

Samen met nog acht toeristen en een gids gaan we de rivier op in een smalle gemotoriseerde kano. De tocht duurt meer dan drie uur. Onderweg zien we vele exotische vogels, waaronder macaws en toekans. Tegen het schemer komen we aan bij een klein meertje, waarin grijze dolfijnen rondzwemmen.

Het is al donker als we aankomen bij de jungle lodge, waar we de komende drie nachten zullen doorbrengen. De lodge is simpel en wordt beheerd door een lokale familie. We slapen onder een afdak in de buitenlucht (uiteraard in een muskietennet!). De verschillende gebouwen van de lodge zijn verbonden door plankiers. Volgens de gids is dit gedaan om te voorkomen dat je ´s nachts last hebt van ongedierte dat er dan rondscharrelt. Ik denk dat de vochtigheid ook een belangrijke reden is. Maar we hebben geluk, alleen de laatste dag regent het overdag.



De volgende dag maken we een wandeltocht door het regenwoud. Onze gids legt vanalles uit over het medicinale gebruik van planten en bomen. Dan wordt er een vrucht gevonden, met daarin grote witte larven. "Bron van proteïnen", zegt de gids. En of iemand er eentje wil proeven. Natuurlijk moet ik dat even uitproberen! Het smaakt naar eiwit, niet zo vreemd eigenlijk.

´s Middags gaan we op bezoek bij een inheemse mevrouw, die ons gaat laten zien hoe je brood van "yuca" maakt. De wortel van de yuca plant wordt in het oerwoud veel gebruikt als bron van zetmeel, zoals men in de hooglanden aardappelen eet. Het maken van yuca-bloem is simpel: schoonmaken, raspen, uitwringen en zeven. Het brood heeft de vorm van een pannekoek en wordt gebakken in een wok. En het smaakt nog lekker ook, zelfs zonder enige toevoegingen!

´s Avonds maken we een wandeling rond de lodge, op zoek naar nachtdieren. We zien veel insecten, waaronder enorme spinnen! Na terugkomst in de lodge gaan we op zoek naar de tarantula´s die onder het slaapvertrek wonen. De spinnen zijn nogal verlegen en we zien er maar eentje.

De volgende dag gaan we op piranha´s vissen! We varen naar een mangrove en doen kleine stukjes vlees aan de haak. Al snel wordt de eerste piranha gevangen. De gids laat ons de tanden zien: een hele rij driehoekige witte tanden, waarmee ze dieren die in het water vallen verscheuren. Ondanks dat ik vele keren beet heb, vang ik niets. Mijn zusje is daarentegen gelukkiger en weet er eentje aan de haak te slaan. Alle gevangen piranha´s worden weer in het meer gegooid, het blijft tenslotte een natuurpark. Ik blijf me echter afvragen hoe een gebakken piranha smaakt... De rest van de dag brengen we door met het zoeken naar anaconda´s (helaas...) en ander wild (veel aapjes!).

Na ons bezoek aan Cuyabeno neem ik afscheid van mijn moeder en zusje, die weer naar Nederland terugkeren. Mijn volgende avontuur wordt een bezoek aan de befaamde Galapagos eilanden!

The smallest country in the rugged Andean highlands, Ecuador has an array of vibrant indigenous cultures, well-preserved colonial architecture, otherworldly volcanic landscapes and dense rainforest. And all that in a nation no bigger than the US state of Nevada.