Huaraz

Huaraz ligt op een hoogte van 3090 meter in de Cordillera Blanca, een bergketen ten noorden van Lima, en is de plaats van waaruit je deze bergen kunt verkennen. Na de spectaculaire tocht door de Cañon del Pato ben ik weer verrast: de Cordillera Blanca is prachtig, met witte bergtoppen en schitterende vergezichten.

Ik besluit de Nevado Pastoruri te bezoeken, een gletsjer op meer dan 5000 meter hoogte! De tocht naar deze gletsjer is genieten en voert ons door kleine bergdorpjes en door groene valeien. Onderweg komen we de Puya Raimondii tegen. Deze plant is familie van de ananas en heeft ongeveer 100 jaar nodig heeft om te volgroeien. Hierna groeit er een enorme, soms wel 10 meter hoge, piek uit de plant en verschijnen er wel twintig duizend bloemen. Deze worden door kolibri´s bevrucht, waarna de plant afsterft.

Nadat we op het parkeerterrein zijn afgezet, lopen we naar de gletsjer. We zijn niet alleen, kennelijk vinden Peruanen dit ook een leuk uitje! Het is leuk om de Peruanen in de sneeuw te zien spelen. Sommigen zijn echter niet gewend aan de hoogte en hier en daar zie ik Peruanen van hun stokje gaan. Zelf heb ik ook wel moeite met de hoogte, want het beklimmen van de gletsjer gaat moeizaam. Eén of andere grapjas heeft een bordje langs het pad geplaatst met de tekst: "Acesso dificil pero no imposible", oftewel "moeilijke klim, maar niet onmogelijk". Erg toepasselijk voor een heel aantal Peruanen...



Huaraz heeft ook zijn eigen archeologische site, genaamd Chavín de Huántar. De Chavín zijn de oudste van belang zijnde cultuur in Peru en is gedateerd van 1000 tot 300 voor Christus, twee eeuwen voor de opkomst van de Inca´s dus. Het is opmerkelijk dat het stenen dak van de tempel nog intact is. Je kunt de tempel betreden en binnenin bevindt zich de Lanzón de Chavín, een smalle vier meter hoge rots, die (waarschijnlijk) een oergod moet voorstellen. Ondanks dat we diep de tempel in gaan, krijgen we geen probleem met ademhalen. De tempel is goed geventileerd, opnieuw sterk staaltje voor een drie duizend jaar oude cultuur.

Lima

Er wonen meer dan 9 miljoen mensen in de hoofdstad van Peru en dat schrikt veel mensen af. De krottenwijken rondom Lima zijn inderdaad niet erg aantrekkelijk. Rijen met lemen huisjes, gebouwd tegen de zandduinen. Ik vraag me af hoe de mensen daar kunnen wonen. Centraal Lima valt me niet tegen, maar ik besluit na het bezoeken van het nationale museum en het klooster San Fransisco (met botten van tienduizenden overleden mensen in de catacomben!) door te reizen naar Huacachina.

Huacachina

Huacachina is een oase in de woestijn ten zuiden van Lima. Hier kun je "zandboarden", een populaire bezigheid voor voornamelijk jonge reizigers. Natuurlijk moet ik dat ook een keer proberen. Omdat het erg vermoeiend is telkens tegen de zandduinen op te klimmen, bestaat er de mogelijkheid met een groepje medereizigers een zandbuggy met chauffeur te huren. Dat blijkt een goeie zet, want in een buggy rondcrossen door de duinen is grote pret! En het maakt het zandboarden een stukje makkelijker. Het boarden zelf is vrij lastig, want zand glijdt een stuk minder goed dan sneeuw. Natuurlijk duik ik een aantal keren het zand in en aan het eind van de middag voel ik overal zandkorrels. Gelukkig is dat snel verholpen met een goede douche.



Nazca

Nazca heeft iets mysterieus. Het is een stadje in de woestijn en op het eerste gezicht lijkt er niet veel aan de hand te zijn. Totdat je vanuit een vliegtuigje neerkijkt op de hoogvlakte naast de stad. Dan kun je de beruchte "Nazca lijnen" zien. Over een gebied van 500 vierkante kilometer bevinden zich 800 rechte lijnen, 300 geometrische figuren en een tiental figuren van dieren en planten, bijna onzichtbaar vanaf de grond. Zo zijn er abstracte figuren van een aap, spin, hond, walvis, condor, kolibri, boom, astronaut (!) en meer. Kun je onderstaande figuur herkennen? (Hint: het vliegt)



Er wordt nog steeds driftig gespeculeerd naar de oorsprong van de lijnen, er zijn zelfs mensen die beweren dat ze gemaakt zijn door buitenaardse wezens. De meest gangbare theorie echter is dat de lijnen gemaakt zijn door de lokale bevolking ter verering van de goden. Bergen werden gezien als goden, omdat ze water brengen (vrij belangrijk als je in de woestijn leeft). Deze theorie wordt ondersteund door het feit dat veel lijnen en figuren
richting de hoogste bergen in de buurt wijzen.

Ons bezoek aan een Nazca begraafplaats is een teleurstelling. Het blijkt niet meer te zijn dan een paar graven met mummies, zoals bovenstaande "rasta" mummy.

Arequipa

Ook wel de "witte stad" genoemd, vanwege de witte stenen die men gebruikt voor de bouw van de huizen. Het blijkt een relaxte stad te zijn. In een museum is de ijsmummy "Juanita" te bewonderen. Deze mummy is recentelijk gevonden op de top van de berg Ampato en is door haar verblijf in het ijs goed geconserveerd gebleven. Waarschijnlijk is het 12 tot 14 jaar oude meisje lang geleden geofferd om de goden gunstig te stemmen. Tegenwoordig is de te zien mummy in een glazen vrieskist, ze is helaas voor een groot deel bedekt met ijs.

In Arequipa bevindt zich ook het klooster Santa Catalina. Het klooster beslaat een heel blok in de stad en werd in 1580 gesticht. Het bijzondere aan het klooster is dat het bijna volledig van de buitenwereld is afgesloten geweest tot 1970. Het gerucht gaat dat het klooster voor lange tijd een hedonistisch oord moet zijn geweest. Tegenwoordig wonen er nog 30 nonnen en is een groot deel open voor het publiek. Het klooster is een doolhof, met zijn smalle straatjes, valse trappen en kleine pleintjes. Gelukkig is een duidelijke kaart op de achterkant van het toegangskaartje getekend...


Cañon del Colca

De diepste kloof ter wereld, althans dat wordt door sommigen beweerd. Het feit wil dat de kloof naast de Cañon del Colca nét iets dieper is. Maar de kloof staat daarnaast bekend om zijn mooie wandelmogelijkheden en er zijn bijna dagelijks, op de thermiek zwevende, condors te spotten. Ik besluit een 2-daagse wandeltocht te doen, wat betekent dat ik de eerste dag 1000 meter moet afdalen naar de bodem van de kloof en de volgende dag 1000 meter moet klimmen om er weer uit te komen! Niet echt efficient, maar het is een mooie tocht, met mooi weer en gezellige mede-wandelaars. De overnachting op de bodem van kloof is vrij spartaans, maar er is wel een zwembad! Koud, maar verfrissend na een dag wandelen.



De volgende keer kun je lezen over hoe ik vier dagen lang een oud Inca pad volg om eindelijk aan te komen bij... het indrukwekkende Machu Picchu.

It's the multiple layers of great civilisations that make Peru so intriguing. You can wander around colonial cities that have preserved the legacy of the Spanish conquistadors, visit the ancient Inca capital of Cuzco, explore the lost city of Machu Picchu and ponder the enigma of the Nazca Lines.